مدیریت سمت تقاضا در یک ریز‌شبکه هوشمند با حضور منابع تجدیدپذیر و بارهای پاسخ‌گو

در این مقاله خطای حاصل از پیش‌بینی سرعت باد و تابش خورشید به وسیله توابع چگالی احتمال مدل‌سازی شده و یک مدل برنامه‌ریزی احتمالاتی به‌منظور بهینه‌سازی عملکرد ریزشبکه هوشمند در کوتاه‌ مدت جهت حداقل‌سازی هزینه بهره‌برداری و آلایندگی با حضور منابع تجدیدپذیر پیشنهاد می‌شود. بطوریکه در آن استفاده از برنامه‌های پاسخگویی بار که توسط شرکت کنندگان خانگی، تجاری و صنعتی صورت می‌گیرد، جهت پوشش عدم قطعیت توان تولیدی حاصل از منابع تجدیدپذیر پیشنهاد می‌شود. جهت اجرای برنامه‌های پاسخگویی بار از روش پرداخت تشویقی به‌صورت بسته‌های پیشنهادی قیمت و میزان انرژی که به‌ وسیله فراهم‌کنندگان پاسخ‌گویی بار جمع‌آوری می‌شود، پیشنهاد گردیده است. نتایج شبیه‌‌سازی در سه حالت مختلف برای بهینه‌سازی هزینه بهره‌برداری و آلایندگی با مشارکت و عدم مشارکت بارهای پاسخ‌گو در نظر گرفته ‌شده است. برای حل مساله پیشنهادی روش چندهدفه حرکت ازدحام ذرات پیشنهاد شده است؛ بطوریکه سیستم مرتب‌سازی غیرخطی و مکانیزم فازی برای تعیین بهترین پاسخ با توجه به مجموعه پاسخ‌های حاصل از فضای پارتو توصیه می‌گردد. جهت راست‌آزمایی، مدل پیشنهادی بر روی یک ریزشبکه هوشمند نمونه بکار برده شده و نتایج عددی حاصل به‌طور واضح نشان دهنده تأثیر مدیریت سمت تقاضا در کاهش اثر عدم قطعیت حاصل از توان تولیدی و پیش‌بینی‌ شده توربین بادی و سلول خورشیدی می‌باشد.